Oh jongens, ik ben duizelig. Vanmorgen vond ik mezelf opeens met mijn hoofd tegen de muur van de badkamer aanstaan terwijl ik toch echt richting de wc ging en niet richting de muur. En nu lijkt het alsof ik op een schommelend schip zit terwijl ik echt gewoon op mijn bureau stoel zit die niet kan schommelen.
Een paar weken/maanden geleden had ik dit ook al. Toen liep ik gewoon rustig over straat, en opeens werd ik zo duizelig dat ik bijna de bosjes van een tuintje in liep. En toen greep ik maar snel een lantaarnpaal want zomaar iemands bosjes inlopen, daar doe ik niet aan.
Ja ja, rustig, ik was naar de dokter gegaan. Ik hoor jullie het al vragen. Die vertelde dat ik waarschijnlijk een ontsteking had aan mijn evenwichtsorgaan en dat het vanzelf zou overgaan. Wel moest ik een paar oefeningetjes doen.
En stiekem zijn die echt heel grappig. Maar eigenlijk ook heel erg stom. Ik moet mezelf steeds opzij laten vallen. Op bed of op de bank, anders is het nogal hard aankomen. En ik heb er een pokkehekel aan want dan voel ik me even nog heel veel erger duizelig dan daarvoor.
Maar de dokter zegt dat het helpt, dus nu ga ik het maar weer even doen. Want de duizeligheid is dus weer terug. Nu ben ik ook super verkouden dus ik hoop dat het daardoor komt en dat er snot in mijn evenwichtsorgaan zit en dat het morgen over is.
