Tosti tijd

Waarschijnlijk hebben de meeste mensen dit wel, maar ik hou best wel van lekker eten. Ik hou nog meer van lekker eten als het simpel te maken is. Daarom vandaag: tosti-tijd. En niet zomaar een tosti, maar een super lekkere (vegetarische) tosti!

Sint Petersburg

Ik ben een beetje jaloers. Eigenlijk niet een klein beetje, misschien wel een beetje boel. Mijn broertje is naar Sint Petersburg.Voor school.

Ja, voor school. Echt. Ik weet niet hoe het bij jullie zat, maar mijn school organiseerde helemaal niet zulke reisjes (sommige klasgenootjes van hem gingen naar New York of Singapore). Ik ging 'slechts' op brugklaskamp, zeilkamp en naar Barcelona. Mijn broertje is ondertussen al met school naar Londen, Rome en Parijs geweest. Oja, dan vergeet ik nog de jaarlijkse uitstapjes naar het vakantiehuis van zijn school.

Dus ja, ik ben wel een beetje jaloers. Maar ik heb gezegd dat hij foto's moet maken. En als ik (en jullie dan ook) geluk heb mag ik de foto's misschien op mijn blog laten zien. Dan lijkt het net alsof ik er ook een beetje ben geweest.

Maar even serieus: ik vind het heel tof voor hem dat hij daar is nu en ik hoop dat ie het super erg naar zijn zin heeft en ik wil al zijn verhalen horen.

Nou, dat was mijn verhaal weer voor vandaag. Nu ga ik weer verder met leren voor de tentamens (woeeeh who doesn't love them?). 

En, is mijn doel om jullie ook jaloers te maken gelukt?

 1 / 2 / 3

Reisboekje

Over 20 jaar zit ik op de bank, met een kop thee of koffie en lees ik dit boekje en zwijmel ik terug naar dit geweldige reisje.

Soms ben ik nogal vergeetachtig. Nee, het is natuurlijk ook weer niet zo dat ik dan helemaal vergeten ben dat ik naar Parijs ben geweest, maar soms kan ik de precieze details niet zo goed terughalen. Ik zie het al helemaal voor me. Over een paar jaar vraag ik aan Dennis :'Dennis, waren we nou in 2012 of 2013 naar Parijs gegaan?' of 'Dennis, zijn we nou wel of niet het Louvre in geweest?' of 'Dennis, wat hebben we nou eigenlijk gedaan toen we in Versaille waren, alleen maar rond gelopen in de tuinen?'. En ik weet ook al wat Dennis gaat zeggen: 'Weet ik niet meer.'

En ik weet ook hoe ik dan weer ga reageren. Pissig. Dat hij het niet meer weet. En ik weet dat dat een beetje oneerlijk is omdat ik het zelf ook niet meer weet, maar stiekem ben ik ook gewoon heel oneerlijk en onaardig. 

Maar om dit soort taferelen te voorkomen heb ik maar een reisboekje gemaakt. Waar ik alle details in heb geschreven (oke, behalve van de derde dag, dat moet ik nog doen). 

En als ik dan over 20 jaar op de bank zit, met een kop thee of koffie, en dit boekje lees en terug zwijmel naar dit geweldige reisje vraag ik aan Dennis: 'Weet je nog dat we in Versaille in een roeibootje gingen roeien?' En dan zegt Dennis: 'Ja dat weet ik nog en het was super leuk'.

knuffelkont hond

Dit is de allerliefste, knapste, grootste knuffelkont hond die er bestaat. En behalve dat hij de allerliefste, knapste, grootste knuffelkont hond is, is hij ook nog eens een van de meest speciale honden.

Ximo was namelijk een blindengeleidehond. En ik vind blindengeleidehonden heel speciaal. Deze honden zorgen ervoor dat mensen met een visuele beperking hun vrijheid en onafhankelijkheid terug krijgen. Straten zijn vol obstakels, waar we vaak niet eens bij nadenken, maar die voor mensen met een visuele beperking heel gevaarlijk kunnen zijn. De blindengeleidehonden zorgen ervoor dat er niet wordt gestruikeld over stoeprandjes, of in een opengelegde straat wordt gevallen, dat zebrapaden gevonden worden en dat er niet van het perron afgevallen wordt.

Onze Ximo kon dit ook allemaal en heeft zijn baasje vele jaren veilig over straat geholpen. Vier jaar geleden mocht lieve Ximo bij ons op pensioen. Hij heeft nu alle tijd om lekker veel te slapen en door de modder te rollen en andere boeven streken uit te halen. 

Vandaag is het dierendag en heb ik zijn lievelingseten gemaakt (want hij is overigens ook de grootste vreetzak hond die er bestaat), namelijk een broodje pindakaas. Maar omdat ik niet voor elke speciale hond een broodje pindakaas kan maken op dierendag denk ik gewoon even aan alle speciale dieren.

Ximo is een van de meeste speciale honden. Niet omdat hij een blindengeleidehond is geweest, maar ook gewoon omdat hij de allerliefst, knapste, grootste knuffelkont hond is die er bestaat. En stiekem ook omdat het gewoon mijn vriendje is. Mijn allerliefste, knapste, grootste knuffelkont hond.

Waarschijnlijk heeft iedereen een speciaal dier en zijn alle dieren speciaal. Denken jullie ook niet? Elk dier heeft zijn redenen om een speciaal dier te zijn.

Maar er is geen een grotere knuffelkont hond dan die van mij.

Get on your boots

Ik heb nieuwe schoenen gekocht en ik hou van dit liedje. Op het moment heb ik het onwijs druk met school. En moet ik stomme dingen over hersenen leren. Wat ik het moeilijkst van de hersenen vind zijn de elektrische dingetjes die in je hersenen gebeuren. Laat mijn professor nou dol zijn op elektrische dingetjes die in je hersenen gebeuren. Daardoor doe ik dit vak dus al voor de tweede keer.

Leuk: Ik heb dus nieuwe schoenen. En vanavond ga ik naar Leiden samen met vrienden en daar heb ik best veel zin in.

ik spreek jullie snel met nog leukere dingen dan alleen nieuwe schoenen!

dag!