Mijn fiets

Is denk ik kapot. Toen ik gisterochtend met de fiets naar de Overtoom moest, viel de ketting voordat ik hem uit de schuur had gehaald er al 3 keer vanaf. Ja echt. Tussen de schuur en de straat heb ik de ketting er dus 3 keer opgelegd. Want ja, dat kan ik. Maar gedurende de rit moest ik nog een aantal keer mijn fietsenmakerskills showen, aangezien mijn fiets besloot niet mee te werken. Ik werd in de steek gelaten door mijn dierbare, door wind en regen, liefste fiets.

Na een aantal keer het proces van ketting eraf vallen & er weer op leggen te doorlopen werd ik nogal gek. De kettingkast frusteerde me. Dus, eerste plan was om mijn kettingkast open te laten staan. Slecht plan. Want nog geen 50 meter verder kwam mijn kettingkast tussen mijn wiel.Uit frustatie heb ik vervolgens mijn kettingkast er vanaf gerukt.

Nog slechter plan.

Mijn fiets deed nog gekker dan 'ie al deed. Dus toen heb ik mijn fiets maar voor straf bij een tramhalte gezet en ben ik overgestapt op de tram. Met een aantal scheldwoorden die ik jullie bespaar zette ik mijn fiets opslot, loop de trap richting de tram naar boven. En zie daar de tram voor mijn neus wegrijden.

Het was een mooie ochtend.

 

Nu vragen jullie je natuurlijk af hoe het gaat met mijn fiets. Ik moet eerlijk zeggen: geen idee. Ik heb hem 's avonds opgehaald van de tramhalte en bij mijn ouders in de tuin gezet en hopelijk gaat mijn papa mijn dierbare fiets maken. 

Ik weet alleen, dat ik zeer, zeer teleurgesteld ben in mijn fiets. Ook weet ik, dat ik hem best wel mis en dat ik hoop dat 'ie snel beter wordt. 

Fiets is heel blij met een beterschapsberichtje.